Fakty i mity dotyczące odzieży ochronnej
Mówiąc o odzieży ochronnej często, pojawia się przeświadczenie, że pojęcie to dotyczy jedynie ciężkich i niebezpiecznych robót. No właśnie i dodatkowo, że odzież ochronną noszą tylko pracownicy. Co więcej, nie do końca też wiadomo, kto tę odzież powinien zapewnić i czy podlega ona w ogóle wymianie. Warto więc poznać kilka faktów i mitów dotyczących odzieży ochronnej, by prawidłowo postępować z tym elementem garderoby i odpowiednio zabezpieczać swoje życie i zdrowie – nie tylko podczas pracy, ale również poza nią.
Odzież ochronna jest na cały rok
To częsty mit dotyczący odzieży ochronnej. Rozróżnia się ubrania ochronne zarówno na zimę, jak i na lato. Ich specyfikacje są inne i odpowiednio dostosowane do warunków występujących w tych porach roku lub też miejscach pracy. W związku z tym noszenie odzieży ochronnej letniej w zimie lub w chłodni powodowałoby wyziębienie pracownika, a co za tym idzie jego niższą wydajność w pracy lub w ogóle zachorowanie i nieobecność. Z kolei zimowa odzież jest cieplejsza i grubsza (polarowa). Korzystanie z niej w trakcie letnich upałów lub na stanowiskach pracy przy wysokiej temperaturze, powodowałoby nadmierne pocenie, uciążliwość, a nawet przegrzanie organizmu. W związku z tym należy odpowiednio do pory roku i stanowiska pracy dostosować odzież, by nie narażać się na zdrowotne powikłania.
Odzież ochronna podlega wymianie
Pracownik ma prawo do wymiany otrzymanej odzieży ochronnej w przypadku jej zużycia lub cyklicznego otrzymywania ekwiwalentu kupno nowej. To fakt, jednak termin wymiany odzieży, czy wypłacenia ekwiwalentu nie jest z góry określony. W związku z tym pracodawca ustala indywidualnie z pracownikiem, co jaki okres będą się z tego tytułu rozliczać. Brak takiego ustalenia może spowodować, że pracownik po zużyciu odzieży ochronnej będzie pracował bez niej. To jeden z powodów, za które firma może otrzymać karę od 1000 do nawet 30 000 zł.
Odzież ochronna to nie to samo, co odzież robocza
To fakt. Oba pojęcia są często mylone. Pod odzieżą ochronną można rozmieć wiele różnych części garderoby i to nie tylko roboczej. Bo kamizelki odblaskowe, zaliczane do odzieży ochronnej powinni nosić również piesi, czy rowerzyści przebywający poza miejscem pracy – poruszający się po zmroku w terenie niezabudowanym. Co więcej, dostępne są również kamizelki odblaskowe dla dzieci, a nawet dla psów.
Odzież ochronna to kask i kamizelka odblaskowa
Odzież ochronna to kask i kamizelka odblaskowa. Taki mit przyjął się dzięki pracownikom budowlanym, których bardzo często można spotkać odzianych jednie w te elementy garderoby ochronnej. Jednak taką odzież można podzielić na kilka różnych podkategorii m.in.:
- odzież odblaskowa,
- odzież przeciwdeszczowa (wodoodporna),
- odzież trudnopalna,
- odzież kwasoodporna,
- odzież antyelektrostatyczna,
- odzież spawalnicza,
- odzież biała HACCP dla przemysłu spożywczego.
Tak duże zróżnicowanie w dziedzinie odzieży ochronnej wynika z odeminnych zagrożeń i komplikacji pojawiających się na różnych stanowiskach pracy. Jeden typ odzieży może chronić przed groźnymi dla ciała kwasami, czy substancjami, a kolejny przed ogniem. W związku z tym odpowiedni dobór odzieży ochronnej jest bardzo istotny, by prawidłowo zabezpieczyć pracownika na danym stanowisku.
Odzież ochronna tylko do ciężkich i niebezpiecznych prac fizycznych
Kolejny częsty mit dotyczący odzieży ochronnej to kojarzenie jej jedynie z niebezpieczną ciężką pracą np. pracownika budowlanego, strażaka, czy spawacza. Wbrew pozorom odzież ochronną powinni nosić również kierownicy, czy menedżerowie, którzy nie wykonują ciężkich, czy niebezpiecznych zadań na miejscu pracy. Jednak sam fakt, że znajdują się w danej strefie, może narzucać na nich obowiązek założenia ubrania ochronnego. Ponadto dużo lżejszą gałęzią przemysłu, która również wymaga noszenia odzieży ochronnej, jest przemysł spożywczy. W tej branży często wymogiem jest biała odzież HACCP, która ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa nie tyle pracownikowi, ile żywności. Na ogół jest ona wykonana w 1/3 z bawełny i w 2/3 z poliestru.
